Vistas de página en total

domingo, 10 de mayo de 2020

Marea baja





*Foto intervenida


La brisa golpea la ventana,
quiere entrar en el ritual
de los cuerpos sudados,
y las sábanas mojadas.
Es solo un recuerdo rencoroso
que ciñe las sienes,
tortura de golpe de atabal,
que se repite
repetido eco
que no cesa,
que no calla.
Ella ya no estaba,
hacía mucho tiempo
que no estaba,
era solo una imagen
en el mejor de los momentos,
sus labios húmedos,
abiertos como una corola de deseo,
al beso febril.
Y vientre abajo,
una pradera de pelusitas de trigo,
donde mis manos afanaban la caricia
sin desmayo,
sin abandono.
Y luego,
el vértigo de un barco ebrio,
mi barco de asalto
en la alta marea
de su istmo,
precipitando sus espumosas olas
sus olas moribundas
en la arena de su playa.
Era sólo una imagen,
alegoría del amor, en los buenos tiempos
diluyéndose en una foto vieja,
en un álbum roto,
en un álbum ya
sin alma…







42 comentarios:

Frodo dijo...

Cuánta melancolía me transmitió. Y justo leerlo en una tarde de domingo de otoño que se va muriendo... pude sentir esa marea baja, querido Carlos.
En tu poema describiste un amor o el tiempo que se va. Pero el mundo se va encaminando a esta marea baja también, a una foto vieja.
Esperemos aprender algo de todo este DEsamor.

Abrazo grande querido amigo!

Rafael Humberto Lizarazo Goyeneche dijo...

Todo pasa, todo se va, Carlos, pero al menos quedan los recuerdos para evocar los tiempos idos, la pasión de un amor añejo, el canto de las aves o la brisa montañera en imágenes que van y vienen como las olas del mar.

Un abrazo.

Alexander Strauffon dijo...

Visitando aquí y leyendo tus letras, qué tal. Me trae a la mente en el colegio cuando nos hicieron en clase que inventáramos un poema, la vez en que nos pidieron hacer un acróstico de alguien, etc. De poesía he leído poco, lo admito, pero de lo que he leído me han gustado los que llegó a escribir Hermann Hesse, y por supuesto Nervo, Benedetti, entre otros.

Siby dijo...



Asi es mi amigo, tal vez hay que apreciar mas la vida, ahora que estamos
encerrados, sin salir donde uno quiere, un gusto visitarte.

Besitos dulces
Siby

Albada Dos dijo...

Cómo pesan las manchas en los colchones, las mañanas sin nadie al lado, la nostalgia de lo vivido y que no conseguimos desterrar, ni olvidar.

Un abrazo

jfbmurcia dijo...

La nostalgía aflora en los momentos de debilidad y de confusión. Pese a ello, es un bonito lugar al que regresar de vez en cuando. Saludos.

Isa dijo...

Hola Carlos. Bonitos versos a pesar de su nostalgia.
La vida nos ha cambiado a todas las personas. Da lo mismo el lugar donde se viva, porque esto sucede en todo el mundo. De momento tendremos que conformarnos con los recuerdos.
Abrazoss

Alís dijo...


Un recuerdo con demasiada vida, parece. La pasión debió de ser desbordante...

Un abrazo

Macondo dijo...

Qué bien transmites la melancolía.
Un abrazo.

Rita dijo...

Una poesia llena de un recuerdo excitante. Está lleno de fuerza y sensualidad.
Un abrazo, Carlos

Laura dijo...

Soy de las que piensan que a los álbumes siempre les queda algo de alma.
Por muy rotos que estén. 😊
Un abrazo.

CHARO dijo...

Un poema muy intenso donde se trasmite un dolor incontenido por un amor que ya no existe o no es correspondido.Saludos

Recomenzar dijo...

que maravilla tu entrada de hoy
te me estas enamorando!!!!!!!

A. dijo...

Hay recuerdos que nos vuelven ciegos hasta que tocas la realidad.
Besitos y abrazos.

Nuria Lourdes dijo...

¡Hola, Carlos!
Gracias por compartir tu hermosa poesía y delicados versos de añoranza.
Un buen amor siempre queda grabado en el corazón. Y los buenos momentos también.
Un abrazo.

Sandra Figueroa dijo...

Melancolía de un amor que ya no esta, un recuerdo que dulcifica y amarga..... Saludos amigo.

Dionisio Álvarez T. (DAT) dijo...

Que bonito recuerdo nos legas Carlos, para despertar si cabe la emulación de tanta belleza asida en momento de álgido placer entre dos seres que se entrega sin igual al más grande de los ritos amorosos, de cuerpo a cuerpo corazón a corazón...
Un abrazo

Julia López dijo...

El amor deja guardadas esas cenizas que se mantienen calientes en nuestros recuerdos para poder evocarlas cuando queramos.
Abrazos

Siby dijo...


Una linda añoranza en tus
letras, los amores que nunca
se olvidan.

Besitos dulces
Siby

Manuel dijo...

Un nostálgico y sensual poema el que nos traes hoy, estimado amigo.
Muy bonito.
Un abrazo, Carlos.

Beatriz dijo...

Me quede pensando en que hasta los albums pierden el alma con el tiempo. Eso a la par que uno pierde la memoria. Yo espero que la piel jamás pierda la memoria.

Saludos, Carlos.

Conchi dijo...

Los recuerdos nunca nos abandonan aunque a veces sea doloroso despertarlos Carlos. Muy hermosas letras.

Un abrazo.

Luiz Gomes dijo...

Boa tarde Carlos obrigado por suas palavras especiais no meu Blog. Aproveitei a oportunidade de te seguir. Novos amigos são bem vindos. +5521974332934 Luiz. Muita saúde para você e sua família.

Alexander Strauffon dijo...

Melancólico y sincero.

Marina-Emer dijo...

Si...los recuerdos de amor son los que nunca se borran ni de la mente nos dejan ...besos amigo entre tus bellos versos.

Laura. M dijo...

Nostalgia y mucho sentimiento.
Cuídate.
Un abrazo.

María Socorro Luis dijo...


...un poema cinco estrellas plagado de desesperada añoranza...

Abrazo larguísimo, Carlos

Alicia Abatilli dijo...

Quizás es momento de comenzar a soltar.
Un abrazo

A Casa Madeira dijo...

Amores são facas de dois gumes;
Adorei a imagem;
Bom final de semana.
janicce.

Verónica Calvo dijo...

Carlos, es un gran poema.
La nostalgia se hace eco en cada verso, en cada repetición de la palabra que retumba en el filo del poema.
Me encantó; lo leeré más veces, invita a ello.

Abrazo.

Adelina dijo...

Bellísimo tu poema, delicado, intenso, precioso... El recuerdo de esos momentos vividos, momentos que quedan grabados en el alma.

Muchos besos.

Graça Pires dijo...

Era só uma imagem, alegoria do amor… Poema muito nostálgico e belo.
Um bom fim de semana com muita saúde.
Um abraço.

Bienaventurada dijo...

Hola Carlos, bello y apasionado poema, cuidate mucho, un abrazo.

mariarosa dijo...


Solo los poemas logran transmitir en poesía, esa sensación de de playa desierta, de marea baja que deja el amor al irse. Te dejo mi admiración y aplauso.

mariarosa

Recomenzar dijo...

Me has fascinado

Patricia Palleres dijo...

Un maravilloso poema, con musicalidad, con imágenes, con belleza. En él se retrata muy bien las sensaciones casi reales de los recuerdos...
Abrazo, Pat

CRISTINA dijo...

Carlos, bello poema lleno de amor y tristeza. Los seres humanos somos emocionales por naturaleza, la esperanza, de querer encontrar lo bello, lo ideal, lo que más se aproxime al amor perfecto, mantiene esas ilusiones, esos sueños añorados por muchos de encontrar ese sentimiento sincero y auténtico que supera todo.
Que fuera de nosotros sin las ilusiones y los sueños.
Un abrazo.

Carmen Silza dijo...

Una nostalgia en un gran poema Carlos, un álbum lleva esos tintes de nostalgia.
Muy bello el poema, hay en él esos momentos escenas que no se podrán olvidar.
Un placer leerte amigo.
Un abrazo y feliz semana

Tesa Medina dijo...

Sublimes los últimos versos, Carlos, que hacen que ese recuerdo febril y enamorado se muerda la cola y se evapore.

Cuando pierden su alma los recuerdos es cuando ya no somos capaces de recordar el nombre de quien nos mira desde una vieja foto que una vez guardamos.

Un maravilloso poema, triste pero hecho con los mimbres de un recuerdo intenso, pasional y bellamente evocador.

Un abrazo,

María dijo...

Tu poema nostálgico me parece precioso, una nostalgia bañada en una foto envuelta en belleza que deja recuerdos.

Un placer leerte, poeta.

Un beso enorme.

Carmen Troncoso Baeza dijo...

Que precioso poema Carlos Augusto, recordar es revivir. Un abrazo feliz!

ROSELINE DAVIDSON dijo...









i couldn't believe that i would ever be re-unite with my ex-lover, i was so traumatize staying all alone with no body to stay by me and to be with me, but i was so lucky one certain day to meet this powerful spell caster Dr Akhere,after telling him about my situation he did everything humanly possible to see that my lover come back to me,indeed after casting the spell my ex-lover came back to me less than 48 hours,my ex-lover came back begging me that he will never leave me again,3 months later we got engaged and married,if you are having this same situation just contact Dr Akhere on his email: AKHERETEMPLE@gmail.com thanks very much sir for restoring my ex-lover back to me,his email: AKHERETEMPLE@gmail.com or call/whatsapp:+2349057261346















































































































































































hindi ako makapaniwala na kailanman ay muling makiisa ako sa aking kasintahan, labis akong na-trauma sa pananatiling nag-iisa na walang katawan na manatili sa akin at makakasama ko, ngunit napakasuwerte ako sa isang tiyak na araw upang matugunan ito malakas na spell caster na si Dr Akhere, matapos sabihin sa kanya ang tungkol sa aking sitwasyon ginawa niya ang lahat ng makataong posible upang makita na ang aking kasintahan ay bumalik sa akin, sa katunayan matapos na ihagis ang spell ang aking dating kasintahan ay bumalik sa akin ng mas mababa sa 48 oras, dumating ang dating kasintahan ko. bumalik sa pagmamakaawa sa akin na hindi na niya ako pababayaan, 3 buwan mamaya kami ay nakipag-ugnay at nag-asawa, kung nagkakaroon ka ng parehong sitwasyong ito makipag-ugnay lamang kay Dr Akhere sa kanyang email: AKHERETEMPLE@gmail.com maraming salamat sa sir sa pagpapanumbalik ng aking dating kasintahan bumalik sa akin, ang kanyang email: AKHERETEMPLE@gmail.com o tumawag / whatsapp: +2349057261346